Een verhaal met knagend schuldgevoel

De uitgestoken den die trots in de tuin staat

Laatst zat ik in mijn eentje op kantoor wat e-mails te beantwoorden toen de telefoon ging. Een man stelde zich voor, maar ik hoorde ook een aarzeling. Hij vroeg of ik tijd had voor zijn verhaal en ik antwoordde bevestigend. Door de telefoon voelde ik zijn zenuwen en twijfelend begon hij zijn verhaal.

Schuld bekennen

Een beetje onsamenhangend begon hij dat hij iets had gedaan waar hij onwijs veel spijt van had. Hij had er de hele nacht van wakker gelegen. Wat zouden de kinderen ervan vinden als ze het zouden zien? Zo’n voorbeeld kan ik toch niet zijn voor mijn kinderen?
Nog steeds niet wetend waar dit verhaal naartoe zou gaan, ging ik er steeds beter voor zitten. Maar ik voelde ook een twijfel opkomen… Word ik nu in de zeik genomen? Is het gewoon een grap en wordt dit opgenomen? Dus ik vroeg wat er gebeurd was.

Hij vertelde dat hij gisteren met zijn gezin door het bos had gelopen. Tijdens een rustmoment hadden ze op een bankje gezeten en daar had hij een boom gezien die zo mooi was, dat hij hem eigenlijk wel in zijn tuin wilde hebben. Zijn kinderen daagden hem nog uit om de boom mee te nemen, maar dat deed hij niet. Deze meneer besloot de boom op te halen wanneer de kinderen in bed lagen.

Die avond ging hij op pad en ondanks dat hij werd betrapt door een voorbijganger toen hij met de boom bezig was, werd de missie voortgezet. En met succes! De boom kreeg een mooi plekje in de tuin. Wat stond hij daar prachtig! Tevreden ging hij naar boven, maar eenmaal in bed begon het al gauw te knagen.  Al snel veranderde het knagende gevoel in een gevoel van spijt. Wat als de kinderen wakker worden en zien dat de boom die gisteren nog in het bos stond nu hier in de tuin staat?
Zouden ze zeggen: pap, dat mag toch helemaal niet! Je mag toch niet zomaar een boom uit het bos halen?

Hier wordt de boswachter niet blij van

Na een nacht slecht slapen en nog voordat de kinderen überhaupt wakker werden, ging hij weer terug. Terug naar de plek in het bos. Hij plantte de boom weer op de plek waar hij stond en ging naar huis. Maar alsnog bleef het schuldgevoel hangen en dus belde hij met mij en bekende wat hij had gedaan. Als boswachter krijg ik gelukkig niet dagelijks dit soort telefoontjes en ik wist in eerste instantie ook niet zo goed wat ik hierop moest zeggen. Ik vroeg wat voor soort boom het was, hoe groot en hoe dik het boompje was en waar de boom stond. Ik zei dat ik hier als boswachter niet blij van wordt, maar ik zei ook dat ik zijn eerlijkheid enorm waardeerde.

Omdenken

Voor hij mij belde had hij al hard zitten bedenken hoe hij dit nog verder kon oplossen, anders dan alleen maar bekennen wat hij had gedaan en de boom weer terugzetten. Hij wilde eigenlijk wel betalen voor een boom en wilde zo zijn boetedoening doen. Toen moest ik even gaan omdenken en opeens had ik een idee. Want ondanks de regen van de afgelopen weken, is de grond in het bos best nog wel droog. De komende tijd komt er ook niet zoveel regen aan, dus een boom uitsteken, weer terug planten, maar geen water geven is geen goed recept voor een levende boom. Het boompje, een dennetje van 80 cm, heeft nu toch minder wortels.

Ik had zo mijn twijfels of de boom  het überhaupt gaat overleven als hij geen water krijgt en niet die extra verzorging krijgt die je een boom zou gunnen als je hem in de tuin zou zetten.

Deze man had niet voor niks interesse in dit boompje. Hij vond het zo mooi dat hij een plekje in de tuin moest krijgen. Toen dacht ik: als deze man dit boompje nou ophaalt, maar nu mét toestemming van de boswachter… Er is dan geen schuldgevoel nodig, want dan heeft hij immers van mij de toestemming gekregen. Hij zet het boompje dan op een mooie plek in de tuin, verzorgt het samen met de kinderen met zoveel liefde als mogelijk is en geeft het water en de aandacht zodat het daar een grote boom kan worden. Maar dan wel een boom mét een verhaal. Een boom die de kinderen gaan waarderen. Inclusief een les voor hun vader, die ze nu wellicht nog meer gaan waarderen voor de eerlijkheid en de manier waarop hij het opgelost heeft.

Donatie via Buitenfonds

Ik voelde de blijdschap en de opluchting van de man na mijn reactie en de gegeven oplossing. Toch knaagde er nog een klein beetje schuldgevoel bij hem. Online had hij gezien dat je via het buitenfonds geld kon doneren om een boom te kopen die dan bij een volgend project geplant wordt. Daar wou hij graag geld aan doneren. Een prachtig gebaar!
En ik als boswachter had ook een verzoekje: ik wilde graag een foto van het boompje wanneer deze in de tuin staat. Nog diezelfde ochtend kreeg ik een mail van deze man. Hij had €50 euro gedoneerd aan het buitenfonds en er zat een mooie foto bij van de prachtige boom in de tuin.

Iedereen blij!

TAGS

CATEGORIES

Uncategorized

No responses yet

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *